Seyir Defteri

Hayriye'nin ablasının kütüphanesinden bir kitap daha. Ama bu sefer Çavdar Tarlasında Çocuklar gibi olmayacağı kesin. Klasikler konusundaki eksiğim zaten.

Kitap dört ciltten ibaret. 18. yüzyılın başlarında Rusya-Fransa arasındaki savaşları ve bu savaşlar arasında Rus sosyetesinin yaşantısı anlatıyor. Yazar sosyetenin isteklerini ve duygularını canlandırmada ne kadar başarılıysa savaşa katılanların iç dünyalarını anlatmada da bir o kadar başarılı.

Kitap güzel olmasına güzel de klasikler arasında sayılmasına muhalefet şerhi düşmem lazım (bana mı düşer demeden). Bölümler arasına serpiştirilmiş ve son söz olarak da eklenmiş, toplasan nerden baksan 100 sayfayı geçecek kadar yorum/felsefe notları var. Yazarın savaşların neden başarılı olduğu/olmadığı, tarih biliminin neyi nasıl yorumlaması gerektiği ve bununla ilintili olarak özgür iradenin varlığı sorunsalı ile ilgili görüşleri o kadar rahatsız edici ki. Bende tam olarak şu hissi uyandırdı: Çok güzel (ve büyük) bir yağlı boya resme bakıyorsunuz. Resimden size akan duygu/fikirler var. Keyiflisiniz. Bakışınızı aşağı kaydırıyorsunuz ve resmin altında cırtlak sarı renkte bir yazı: "Ben bu resimde şunu demek istedim. Ha ayrıca bunları da düşünüyorum." Absürd.

İyi eserlerde olmaması gereken bir gariplik bence. Varsa anlatmak istediğin bir fikrin esere yedireceksin. Okuyan kitabın akışı içinde yavaş yavaş kavrayacak ne demek istediğini.