Seyir Defteri

Her şey pazar günü 6. katta oturan teyzenin bir kase aşure getirmesiyle başladı. Aşureyi iştahla mideye indirirken çok mutluydum. Mutluluğum arkadaşların "gelen tabak boş dönmez" uyarılarıyla bile gölgelenmemişti.

Ertesi gün www.portakalagaci.com adresine girdim ve irmik helvası tarifini buldum. Bu sayfayı seviyorum. Tarifler kolay anlaşılır ve uygulanabilir. Göz kararı veya cl lafları yok. Herşey bardak hesabı.

Buzdolabını açtım. İki kavanozda irmik vardı. Biri ince diğeri daha kalın. Annemi aradım, bana kalın olanı kullanmamı, çünkü daha tane tane olacağını söyledi. Kollarımı sıvadım ve ilk irmik helvası deneyimime başladım. Her şey yolunda gitti. Şerbeti hazırladım. İrmiği 40 dakika kavurdum. Sonra şerbeti yavaş yavaş ekledim. 10 dakika daha karıştırdığımda birşeylerin yanlış gittiğini anlamaya başladım. Helva ıslak kalmıştı ve bir gariplik vardı.

Sonra dinlenmeye bıraktım. Yıkıcı yorum Emre'den geldi: "Oğlum bunlar irmik değil, bulgur!". Bu noktada bir açıklama yapmam gerekiyor. Bulgur olduğunu kabul ediyorum ama bildiğimiz pilavlık bulgur değil. Çok inceydi. Karıştırmam doğal yani :)

Şunu da eklemek istiyorum. Her ne kadar görüntüde iş olmasa da lezzeti fena olmadı. Emre'nin kardeşi Onur bir kase yedi hatta. Sanırım tarihin ilk başarılı bulgur helvasını yaptım.

Peki kaseyi boş mu gönderecektim? Tabiki hayır. Ertesi gün Tansaş'a gittim ve bir paket irmik aldım. Bir yanlışlık daha olmasın diye paketin üstünü dikkatlice okudum. Sonra helva yapımına başladım. Deneyimli olduğum için daha kolay oldu. Biraz şekeri az olmuştu ama benim şeker manyağı olduğumu herkes bilir. Tadan insanlar beğendiler. Aşure getiren teyzeye fıstığı bol kısmından koyarak helvayı götürdüm. Kalanı da afiyetle yedik.